Öyle işte yanmayan bilmez, sevmek zor
Ateşe odun atar gibi yüreğini atıver gitsin
Tutulmuş bir akıl, kan çanağı gözler ki kor
Yastık, döşek aranmaz taş üstüne yatıver gitsin
Zaman, mekan, günlerden ne, saat kaç, fark etmez
Kalsan bin yıl yan yana sadece bir bakışa yetmez
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta