Sevmek İyidir Şiiri - Sinan Bayram

Sevmek…
Bir kelime değil aslında,
Bir sessizlik,
Kalbin kendi dilinde söylediği bir dua.

Ne başı vardır ne sonu,
Bir anda olur,
Bir bakışta, bir dokunuşta,
Bazen de hiç dokunmadan,
Sadece bilerek…

Sevmek,
Bir adım atmaktır sonsuza,
Korkarak değil — inanarak.
Çünkü gerçek sevgi,
Bir dönüş değil,
Bir varışsız yolculuktur aslında.

Bir omuz aramaz bazen insan,
Bir anlayış, bir sessizlik ister sadece.
Sevmek işte,
O sessizliği iki kişiyle paylaşabilmektir.

Gözlerinin içine baktığında
Kendini unutuyorsan,
Ama kaybolmuyorsan,
İşte o, sevgidir.

Ne tutmak ister, ne bırakmak,
Çünkü bilir,
Sevgi tutsak ederse ölür,
Serbest bırakırsa kök salar kalpte.

Sevmek,
Birlikte gülmek kadar,
Birlikte susmayı da bilmek demektir.
Birine kızdığında bile onu kırmamayı,
Yorulduğunda bile yanında kalmayı…

Ve bazen,
Hiçbir şey olmuyormuş gibi davranırken
İçinde kocaman bir “iyi ki” taşımaktır.

Sevmek,
Birini değiştirmeye çalışmadan,
Onun değişimini izleyebilmektir;
Bir çiçeğin açışını seyretmek gibi,
Bir denizin kendi dalgasına karışması gibi…

Sevmek,
Bir bedeni değil, bir varlığı sevmektir;
Bir anı değil, bir zamanı paylaşmaktır.
Ve en çok da,
Birini severken kendine de yaklaşmaktır.

Çünkü insan,
Gerçekte yalnızca sevmeyi öğrenmek için gelir dünyaya.
Gerisi —
Unutulan ayrıntılardır.

Sinan Bayram