Sevme Beni Şiiri - Abdulkadir Polat

Nedenlerin önemi yokmuş
Ki
Sırf bu yüzden
Sana doğru attığım adımlarımın
hiç biri bir başlangıç olmadı
Olamadı
Niçinleri sormak da anlamsız
Geçelim

Sev beni dedin
Sen sevmedin ki beni
Sevemedin işte ne bileyim
Zaten sevme de
Sen sevme beni

Öylesine yüksek ve kalın duvarlı
surlarla kuşatmışsın ki sevgini
Denemediğim yol
Demediğim sevda sözcüğü kalmadı
Ve öylesine
Hodbin
ve hoyrat
ki ellerin
Dokunduğu yerlerde izi
Tuttuğu ellerde tuzu kalmadı

Sev beni dedin
Sen sevmedin ki beni
Sevemedin işte ne bileyim
Zaten sevme de
Sen sevme beni

Geçtiğin bütün yolların kıyısında
Ne dikili bir ağaç,
ne taş üstüne konmuş bir taş vardı
Sana verdiğim her güle karşılık
Bir avuç kül
Söylediğim her şarkıdan geriye
Ölü kelimeler mezarlığı kaldı

Sev beni dedin
Sen sevmedin ki beni
Sevemedin işte ne bileyim
Zaten sevme de
Sen sevme beni

Şunu sen de bil
Bil ki
Bana fırlattığın
Keskin cümlelerin içinde
Başkalarının sende unuttuğu
Gönül artıkları vardı
Ve bunların toplamı
Zaten mişli geçmiş zamanlardı

Sev beni dedin
Sen sevmedin ki beni
Sevemedin işte ne bileyim
Zaten sevme de
Sen sevme beni

Seni sevmenin adı
İçime demir atmış bir suç gibi
Sonu mutsuz biten
Herhangi bir romandın işte
Her satırı
felaketime giden bir sonuç gibi

Seviyorum seni demiştin
Sen hiç sevmemişsin ki beni
Sevmen buysa eğer
En iyisi, en temizi
Sen sevme beni

Yolum uzun
Yerim dar
Altı üstü
İçinde can kırıkları taşıyan
Pusulasız bir gemim var
Livarındaki
Adresi
Yitik
Mektupları al
Veda etmeler limanındayız
Hoşçakal