K:
Sen, sevginin en saf hâlisin,
Beni ben edensin.
Yokluğunda, beni acılara mahkûm edensin.
O kadar çok bendesin ki
Yeni doğan güneşin adını bile sen koyuyorum.
A:
Senin kelimelerin geldi dokundu
Yüreğimin ta içindeki en eski sızıya.
Sanki sen, çocukluğuma bile dokunmuş gibisin
O kadar derinimdesin.
K:
Hiç bitmiyorsun bende;
Bazen çayımın kaşığı,
Bazen telefonumun şarjı,
Bazen de saçımı taradığım tarağım oluyorsun.
Bir insan her yere mi yakışır?
En çok da yüreğime yakışıyorsun.
A:
Sen çayına kaşık dedin,
Ben de demine düştüm.
Bardağın kenarında, dudağının bıraktığı sıcaklıkta
Kaynadım usulca.
Bir tarak mı oldum ellerinde?
Ben de senin saçlarına dolandım.
Her teli bir dua oldu içimde,
"Allah’ım, bu kadını bana sakla," dedim.
K:
İlk günaydınımı sana etmeden evden çıkmıyorum.
Her an özlüyorum.
Ya aklımdasın ya kalbimde,
İçim dışım seninle dolu.
Takvime bakıyorum: sen...
Gözlerime bakıyorum: aşk...
Yine aşkı sen geçiyorsun.
Tarifsiz bir dilin, meâlsiz bir lehçesiyim.
Varlığım seninle anlam buluyor.
A:
Sen bana günaydın demeden
Uyanmıyor içimdeki sabah.
Gözlerim uykuda bile seni arıyor
Bilmediğim ama Sana benzeyen rüyalarla.
Takvimi açıyorum ,Senin günün.
Geceyi dinliyorum, Senin sesin.
Ben artık zamanla değil,
Seninle ölçüyorum her şeyi.
K:
İlk defa gittiğim bir seyahat gibisin;
Her bir santimini ayrı ayrı anlamlandırıyorum.
Büyüdükçe büyüyor varlığın.
Bir buluta yazıyorum adını,
Göğün yedi kat üstüne.
Sonra bir güle fısıldıyorum:
“Onun kadar güzel kokamazsın,” diye.
A:
Bir çiçeğin gölgesinde dinleniyorsam,
Senin adını fısıldıyor yapraklar.
Göğe baksam, yıldızlar seni yazıyor
Benim adıma dilek tutuyorlar.
K:
Cennet kokulum,
Misk-i amberim,
Gözlerinde kendimi bulduğum adam...
Yine seni yazarken yakalıyorum ellerimi.
Kaleme suç bulsam da
Seni harf harf yazmak,
Zihnime kazımak çok güzel.
A:
Bana adam deyişin var ya,
Sanki kâinat, o an içime doluyor.
Sana kadınım derken,
Dünyanın en güzel duasını ediyorum aslında.
K:
Bir otobüs camının gerisinde yüzüm,
Ve yüreğim sana mühürlü.
Aylardan temmuz, günlerden çarşamba
Ve ben bugün de seni özlüyorum.
Savaş çocuklarının attığı idam çığlığı kadar sessiz,
Bir o kadar da derin bir yürekle özlüyorum.
A:
Şimdi de otobüs camında yansımam,
Senin hayalinle örtüşüyor.
Ben de mühürledim kalbimi
Sadece sana açılan bir kapıya.
Temmuz’un çarşambasında,
Ayın dokuzunda
Doğan Güneşin ilk ışığında seni düşünüyorum.
Ve içimdeki sevda
Bir savaş sessizliğinde büyüyor.
K:
Seviyorum seni yüreğimin en nadide parçası...
Seni seviyorum.
A:
Ben seni
Bir çınarın gövdesine kazır gibi seviyorum.
Bir dervişin sabrıyla,
Bir şairin kalbiyle,
Bir çocuğun içtenliğiyle.
Ve son sözüm de senin gibi olsun
Seviyorum seni yaşama sevincim...
Seni seviyorum.
Gücüm yetene,
Nefesim durana,
Bu beden solana dek,
Seni seviyorum.
Gece Mavisi & Selçuk Levent
09.07.2025 09:04
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!