Sevinir Oldum Şiiri - Muhammet Çal

SEVİNİR OLDUM

Yıllar ne var ise aldı götürdü,
Hem duygularımı, hem gençliğimi.
Hayat değirmeni ezdi bitirdi,
Hem hayallerimi, hem düşlerimi.

Geride bir pozam, bir dertli başım,
Örselenmiş vücut, eskimiş yaşım,
Maziye baktıkça dökülür yaşım,
Tükenen ömrüme sevinir oldum.

Sözün geçmez olur evde yabanda,
Derman takat yoktur dizde, tabanda,
Ne yapsan boşadır, bütün çabanda,
Ölüm gelir diye sevinir oldum.

Eşin çocukların alaya alır,
İhtiyacı biten sallaya alır,
Bütün değerlerin dalgaya alır,
Eceli ararken sevinir oldum.

Önceden hayattı sözüm, gülüşüm,
Elime bakardı çocuğum, eşim.
Ayrı bir değerdim, variken işim,
Şimdi ecelime sevinir oldum.

Yolumu gözlerdi ev halkı, eşim,
Sevgi dolu yuvam, kaynardı aşım,
Hayat böyle sandı akilsiz başım,
Şimdi Azraile yalvarır oldum.

Ellerim titriyor, saçım ağardı,
Sofraya aş döktüm eşim bağardı,
Çoluk çocuk alay edip çağırdı,
Ölüm gelir diye sevinir oldum.

Yaşlılık bir dertmiş, yükmüş bedende,
Anlamadım anam babam gidende,
Hep mutluyduk bir arada dedemde,
Şimdi ölümüme sevinir oldum.

Rabbım muhtaç etme beni kuluna,
Değişmedim Hakkı dünya malına,
Mahşerde çıkınca Hak divanına,
Cennetini umarak sevinir olduk.
M. ÇAL
16.10.2025

Not: Son zamanlarda çevremde gördüğüm ailelerdeki büyüklerine(anaya, babaya,dedeye babaanne ve anneanneye yapılan yanlışlar)davranış bozukluklarından etkilenerek yazılmış bir şiirdir. Şimdiden bütün okurlarıma teşekkür ediyorum.