Sevinç, bir çocuğun
gözlerindeydi parlayarak.
sonsuz atmosferde kanat çırparak
uçuyordu kelebek gibi rengarenk...
Yırtılacak diye tutamadığın
   bir kanattı sessizliğin adı
      sevinçti sessizlik.
Yakalayamadığın çocuğun gözleriydi
   yıldızlara dokunamayacağın kadar
       gerçek olan...
Tutamazsın, zarar veremezsin.
yırt, yırtabilirsen çocuğun gözlerini
yakala, yakalayabilirsen sessizliği...
Sevinç, 
sessizlik
sevinç, 
çocuğun gözleri
tut tutabilirsen ellerinle.
Gözlerinle tutamazsan
ulaşamazsın çocuğun gözlerine...
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 14:24:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!