Sevinç İnal Şiirleri - Şair Sevinç İnal

Oradan oraya savurma külüm
Şu sönen ateşe üflesen ne ki
Her canlıya ille yok mudur ölüm
Yok desem gelmez mi ölmez miyim ki?

Uğraşma ey hayat bu ömür benim

Feryadım delecek barıgahını
Bir lahza dursan anlayacaksın
Rahmetine eğilen zavallı boynum
Acıyla sızlıyor, sen vuracaksan

Çıktım meydanın orta yerine

Tam ortası kanıyor gönlümün, ya da en içi acıyan
Çok mu sahiplendim sevdayı böyle olmayacak mıydı?
Neresinde durmalıydım sevmenin, nere yanlıştı?
Ya da yanlış mıydı?

Tam vurgun yedim sayende bir yanım felç…

Şimdi gönlüm murada erecekmiş ne çıkar
Geçirdiğim seneler hüznümle ömrüm yıkar
Gayrı gönül sevmekten ve de ummaktan bıkar
------Ben döndüm bu hesaptan ayıldım sarhoşluktan
------Ama kurtulmaz ömrüm bu aldatan hoşluktan…

Sen şu bizar halime deva ol kereminle
Çok yoruldum Ya Gaffar şu dünya eleminle
Yarattığın mahlûkat çılgın gibi yeminle
Duy sesimi ne olur bak semada ellerim
İnsan insanı ezer titrer gönül tellerim…

Tut ki senin yolculuğuna bu son seferim
Tut ki sende konakladı yorgun yüreğim
Ben Tanrı misafiriyim ikramından beklerim
Sen o gönül kapını açamaz mısın?

Ben sana geldim senin minderindeyim

Kanımda ki ihtilâle sebep olansın
Kessem bir damla akmazsın
Var gücümle seslensem de
Duymazsın…

Kimsin sen, kimlerdensin?

Hadi bu gece içip delice sarhoş olalım
Var mısın benimle?
Sevdanın delisini yaşayalım
Dokunduğumuzu yakalım yıkalım
Var mısın?
Çok uzaklara gidelim

Kim kaçıncı mevsimde yanıyor kanatlarım
Kim kaçıncı hüsrandır bilmem yaşadıklarım
Bilirim uslanmazım sönmüyor yaktıklarım
Derdimi şikâyete set çekti hayâ yanım…

Asırlardır sevginin eskimez yolcusuyum

Benim! Dünyadaki nefesin benim!
Gönül otağındaki o gören gözün benim
Irmaklar ötesinde çağlayan yürek benim
Ses ver piri cihanım soğumasın bu kalbim
________Savrulmasın küllerim…