Sevinç İnal Şiirleri - Şair Sevinç İnal

Her bir yanı serbeser rahmet ile ıslanmış
Uman gönüller şâd aşk aşk diyerek yanmış
Öylesi bir semah ki gök hâl ile boyanmış
Bir şule düşer öze sönecek gibi değil…

Senin nazar ettiğin mekân cennettir bana

Gençliğim ardından sürünse böyle
Gözlerim kalbine kilitlense de
Dermansız derdime şifaysan bile
Ben senin adını anmayacağım!

Bütün baharların yeşili olsan

(N) açizane dileğimdir dinleyin
(A) hd u emân beklerim, eyleyin
(Ç) aresiz figanlarda kaldı yüreğim
(İ) ştiyakım aşkadır ve de dileğim
(Z) avallı endamın çilesindeyim
(A) hvalim malum bilmeklerdeyim

Hangi vurgundur böyle deli acıtır teni
Devirdi o depremin hem ruhu hem bedeni
Öyle bir rüzgârsın ki yelin poyrazdan serin
Söyle bana hangi yar uçurumundan derin

Hiç mi yorulmaz gönlün değişmez serüvenin

Nazar değdi sevgili bize
Sevmeyi bilmeyen gönüllerin kem gözüne uğradık
Dünyamızı yıkanların dünyasında
Kürekleri alındı sandalımızın
Biz ta ortasında kaldık
Sabrımızın sınanması

Bu üftâde kuluna biraz merhamet eyle
Arada bir de olsa sende aşkından söyle
Kararmasın asuman yıldırma beni böyle
Etme cancağızım gel sen de Hüdadan dile

Canı geçirme candan el insaf derim aman

Dayamış sırtını elin ağacına, sırtındaki kepenek yakar tenini
Ak koyun kara koyun karışmış birbirine
Türkünün yanığını söyler kavalı.
Ağam şuradan üç koyun versen onlarda bana üç kuzu verse
Bir küçük ağılım olsa benimde
Vatanım toprağım olurdu yemin ederim.

Sen benim gücümü hiç bilmiyorsun
Hayal gücünün ötesindeyim
Nahif duruşuma aldanıyorsun
Bütün kadehlerin şerefindeyim

Umman ortasında küçük bir ada

Biz sevmeyi din saydık bilmeyene de verdik
Neden karardı gönül cahilin elinde kaldık
Aşka iman gerekir sen kitap bilir misin?
Taptığın kimdir desem ezberinden söylersin
Hiç gönülden bilmezsin diz boyu cehaletin
Vazgeçmek kolay ama, dünyayı duman edersin…

Neyleyim bahçemdeki açmayan gonca gülü
Sevdamı bilmiyor ki nasıl anlar bülbülü
Can yanığım merhemsiz anlamayan ruh ölü

Hiç duymadı sesimi, aşiyana gelmiyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor