Günün ilk ışıkları ile beraber
'Sevgi' doğdu gönlüme.
'Günaydın' ı ile uyandığım annemin yüzünün aydınlığında gördüm sevgiyi ilk.
Masmavi gökyüzünü kaplayan pamuk tarlasında,
Baharı müjdeleyen ağacın pembe beyaz tomurcuklarında,
Ve sonsuza yolalan güvercinin kanat çırpışında gördüm.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Işte sevgi böyle bir şey insanın sevdikleriyle özdeşleştirir...Harika!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta