bir koşucu gibi
ardına bakmadan gideceksen
git gidebildiğin kadar
ama bir kez daha anımsa
yağmurlu bir günde
tren yoluna çıkışımızı
suçunu itiraf eden
iki sanık gibi
geçmişi sorgulayıp
geleceği kurmuştuk seninle
yeni bir anlayışla
yeni bir yaşam tarzını zorlayacaktık
tekeri kırılan kağnı gibi
tökezledik sevgi yolunda
suç ne sendeydi
ne de bende
suç ikimizdeydi
sipariş veriyorduk mutluluğu
oysa
yaratmaktan aciz bir sevgi çoğalamazdı
rezervi tükenmiş
maden yatağına döndük şimdi
ve sen hala
ardına bakmadan yürüyorsun
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!