Bencillik sarmış dört yanı, alev, alev yanıyor,
Dostlukların tadı kaçmış, insanlar kan ağlıyor,
Anneler canavar olmuş, yavrusunu boğuyor,
Manevi bir boşlukta, çırpınıyor, insanlar…
Sevgisiz yaşarsa insan, Nemruttan farkı kalmaz,
Sevgiyle yeşeren bağın, çiçekleri hiç solmaz.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta