Bencillik sarmış dört yanı, alev, alev yanıyor,
Dostlukların tadı kaçmış, insanlar kan ağlıyor,
Anneler canavar olmuş, yavrusunu boğuyor,
Manevi bir boşlukta, çırpınıyor, insanlar…
Sevgisiz yaşarsa insan, Nemruttan farkı kalmaz,
Sevgiyle yeşeren bağın, çiçekleri hiç solmaz.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta