1967 yılının bir Kasım ayında doğmuşum.Dağpınar'ın çam havası pek iyiymiş hoşmuşta ben pek bir cılız doğmuşum.Anamın dördüncü çocuğu olmam da cabası babam belki ölür kalır diye sallamış muhtarda bir o kadar...Nüfusa 13 ay sonra kaydolmuşum....
Çocukluğum yoksulluk içinde geçti benim
Hiç bir zaman
yapma oyuncaklar süslemedi odamı,
Odamda olmadı hiç..
Yoktu pembe çiçeki karyolam,
yoktu ağlayan bebeğim,
olmadı hiç..
Fırfırlı,dantellielbisem,
yamalı elbisemin içinde,
zor bulunurdum çoğu kez
lime lime eriyen basma elbisem,
çıplak karnımı gösterirdi hep.
dar,kısacık basma donum,
taranmamış kapkarışık saçlarım,
yıkanmamış kirli yüzüm...
İşte benim çocukluğum.
yine lime lime ayağımda papucum.
Oyuncaklarım;
taş,kiremit,çamur
ve çam kapağı...
taştan araba,kiremitten al biber,
çamurdan ekmek yapardım
yapardım çam kapağından bebek..
Çamur içine koyunca yosun,
Olurdu börek.
Tahta bebek acıkınca yerdi,
çamur ekmek
Bazen anne,bazen teyze olurdum
çocuk büyüklüğümle...
Ellerimi oje yerine,
iki gün içinde geçiveren taş kınası
süslerdi..
Saçlarımıda kurdele yerine
eski bir çaput parçası...
Rüzgarda örgüsünden çıkıveren
karmaşık saçlarım
İşte böyle geçti
çocukluk yaşantım.
Ve
şimdikinden
çok daha
mutluydum.
Eserleri
Yeni Kitabım Çıktı: Pelit'in Ezgisi
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
-
Muhsin Yener
Tüm YorumlarKıvranıp duruyor ölümünü isyan eder gibi.
Beden acıları yürek acılarından üstün olduğunu anlıyor.
Ölümü Öylesine sabırlı, öylesine soğukkanlı bekliyorki
Oda ne balıkcı balığı yine engin sulara bırakır
Taki bir başka oltaya takılıncaya kadar özgür..muhsin yener