Hani korkarsın ya karanlıktan,
Yüzünü göğe kaldıramayan
Ayçiçeği gibi
Ve sıkılırsın akvaryumdaki balık gibi.
O zaman düşünürsün
Özgür olmayı, sevmeyi, yaşamayı.
Koşarsın ya o nokta gibi
Karanlıkta parlayan ışığa,
Sen koştukça senden kaçan.
Ve anlarsın aslında bildiğini
Ama kendine söyleyemediğin gerçeği.
Aslında koştuğun ne ışıktır,
Ne de seni koşturan özgürlük arzusu
Sebesi sensindir
KAlbinde sevgin.
Ve aslında kovaladığın
Ne ışıktır ne de özgürlüğün
Kovaladığın sevgindir dostum,
Yakalamaktan korktuğun
Ama korktukça coştuğun,
Coştukça kovaladığın sevgindir....
Kayıt Tarihi : 6.2.2002 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!