Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Sevgim yaşasın
SEVGİM YAŞASIN
Hani ilk gördüğüm andın sen
seninle çoğaltmaktı zamanı
tatmaktı mutluluk anını
mümkün olmadı.!
kuşları özgürlüğe salmadı
benim yarim gitti...
bu aşka umut kalmadı
beyaz karlar sevda olup yağdı
karlar eridi aşkım...
donuyorum ayazda ben
mutlumusun gittiğin yerde sen
hani unutabilsem diyorum
hani bir gözüm kapansa
uykuya dalsam ben...
uzanıyor sevdan irkiliyorum
sanki iki çift göz
uzaktan seyrediyor
ben ağladıkça o gülmsüyor...
sonra...dalıyorum imkansızlığına
kime sarılmış acaba...diyorum
ve...kanıyor içim
sevdası beni öldürüyor
o görmüyor...
başkasına sarılıyor
başkası onu sevmiyor
ama gülüyor...
ben yine ağlıyorum...
sevgi damlaları akıyor içime
hüznü mahsumiyetimi götürüyor
neden hep sahipsizim
neden yalnız dolaşıyorum
bu kadar kalabalıkta neden
tek onu arıyorum
sevgi bu kadar acıtabilirmi
sevgi ile başlayan dünyam
bu kadar sevgisiz kalabilirmi
umut ektiğim yüreğimde
sevgisizlik dururken
sevgini taşımaya gücüm kalmadı
yorulmadım sevgim çoğaldı
gücüm azaldı
keşke daha çok kölesi olsaydım
bu sevdanın
ama azrail beklemeyor ki...
sevdandan vaz geç yaşa diyor
vaz geçmedim
canımı verdim...
sevgim yaşasın diye...
sevgileri yaşatabilmek dileğiyle...
Derya Avşar
seni ve şiirini biraz karamsar buldum.duygu yüklü bir anında yazmışsın.çok yalın duygular içindesin.ben gün doğmadan çok güzel duyguların yüreğimize doğacağına inanıyorum.bu sevda hepizin tutkusudur.ne o bizi bırakır nede biz onu.sevgiyle ve şiirle kalın.
.....BEN SEVEREK KAZANDIM. belki benim felsefem bu. Hiç katbettiğim birşey olmadı hiç de kaybetmedim. sevgim yaşasınnda özü sanki bu gibi tebrikler. Hasan Öztürk
Sevgim yaşasın
sevgı okadar yucekı gerçek hayatta yasatamasanızda kalemınızle yasatmıssınız ne mutlu sıze keske herkez sızın kadar duyarlı olsa sevgısız kımse kalmaz saygılarımla
Yüreğinden sevgi hiç eksilmesin.Harika bir şiir okudum.Sevgilerimle Mahperi KOÇ
dileğiniz gerçek olsun...
selam ve saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta