Sevgim bir okyanustu, derinliklerinde boğulmayı diledim.
Oysa sen, bir deniz feneri değil, bir karayel fırtınasıydın.
Gelip beni kurtarmak yerine, ruhumu dalgalara gömdün.
Ben senin limanına sığınmaya çalışırken, sen fırtınayı getirdin.
Kalbimde kırık bir ayna, yüzümde sahte bir tebessümün yansıması.
Her parça bir yara, her yara kanayan bir hatıra.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta