Gülüşünle bahçelerime papatyalar dikersin ey ahu,
Gül ki bahar gelsin içime, erisin karları ruhun,
Uzanalım seninle gölgesine, doğmamış o,
Geleceğin ormanlarının.
Kelebeğin kanadından yapmış kalbini yaradan,
İncinirsin diye daima bir tedirginlik,
Gül ki dağılsın üzerimden bitmek bilmez şu,
Kara bulutları hicranın.
Hoş bir eda, bir nidasın içerimde ki hiç susmaz,
Adını haykırır bütün sakinleri kalbimin,
Gel ki yakından duy sana yanıp biten,
Feryadını ruhumun.
Ey sevgili, ey can, ey tarifsiz kadın,
Zihnimde yankı edip duruyorsun öyle,
Sev ki gör en güzel çiçek bahçelerini,
Şu aciz kalbimin.
Alparslan Gürlek
Kayıt Tarihi : 27.7.2021 00:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!