Bir bahar günüydü, gördüm ben seni.
Gönlüme yar diye, ördüm ben seni.
Yeter mi sana, Şubat’ın on dördü.
Bu can canan diye tek seni gördü.
Efsane değil adın,Leyla gibi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.