Bir gece ansızın uyandığında
Gözlerinden sebepsiz yaşlar boşaldığında
Bir sağa, bir sola kıvrandığında
Hatırla, beni ve bensizliği hatırla
Yüreğine bir kıvılcım düşüp yandığında
Ankara'ya kar yağmış
Haberin var mı?
Sana gelen yollarımı kapatmış
Haberin var mı?
Yokken bile yanımdasın
Dokunmayın; beni bırakın...
Aksın gözyaşlarım
Dokunmayın bana; bırakın,
Yaksın gözyaşlarım...
Dokunmayın; bırakın ağlasın,
Deniz mavisi gözlerimden
Akan yağmurlar
Sel oldu yine gelmedin
Sana ayrılığın acısını anlattım
Sözlerim ağıt oldu, yine gelmedin...
Göğsümün ardında çarpan şu yüreği
Koparıp atsam da bu sevgi bitmez
Yanan kül olan şu deli yüreği
Dört bir yana savursam bu sevgi bitmez
Yüzünü görmesem olsan el gibi
Çekip gitmek geliyor içimden
Gönlünün kış mevsiminde seni
Kederinle, sevincinle, neşenle
Bırakıp gitmek geliyor içimden
Sonra sevgiyi sana kim anlatacak?
Karanlık dünyamın ışığı olmaya aday sen!
Bu kadar kısa mı sürecekti güneş oluşun?
Varlığının güven duygusuyla teselli olan kalbim
Bu kadar kısa bir zaman da mı duracaktı?
Işığınla kamaşan kör olan gözlerim
Senden başkasını göremezken bir zamanlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!