Hüzün ayrılığın diğer bir adı
Izdırap yalnızlığın acısı
Sensizlik en büyük sancı
Artık mevsim sonbahar
Yine esti rüzgarlar
Güzel ola seni sensiz de yaşayabilmek
Yokluğunda varlığını hissedebilmek
Yaşanılan en derin sevgide yüzebilmek
Bu deli gönlü yerle bir edebilmek
Güzel olan, maziyi bugün de yaşayabilmek
Olur ya, bir gün çıkar gelirsen
Karanklıklar arkasından
Gittiğini, yok olduğunu düşünürken
Yeniden karşımda öylece durursan
Hani, olut ya! ..
Sen benim erkeğimdin
Sen benim sevdiğimdin
Senden sonra olmuyor
Sen benim gerçeğimdin
16 Nisan 2002
Büyüdüm sevgilim, artık çocuk değilim
Nalan gibi, ben de seni sevebilirim
On üç değil, bu yıl yirmi üçümdeyim
Giderken bıraktığın çocuk değilim
Ben de seni sevebilirim, sevgiyi ben de bilirim
Git! Beni bana bırak git. Sende git! ...
Beni yalnızlığımla bir başıma bırak ve git! ...
Seni, önünde kırmızı goncalarla dolu
Her bir yanında leylaklar açmış
Rengarenk yediveren güllerle bezenmiş
Aydınlık, uzun bir yol, güzel bir gelecek bekler
Kader diye gözyaşı döker ağlardım
Gururumu ayaklar altına aldım aradım
Böyle mi olmalıydı bu halin tavrın?
Bu kadar alçalmak niye? Dotluk vardı arada...
Bunca zaman geçti ayrılığın üzerinden
Son tren de kalktı bu gece gardan
Sen içkini yudumlarken o eski bardan
Hiçbir şeyi görmez oldu gözüm efkardan
Bütün umutlarım uçtu deli rüzgardan
1994
Seni severken mutluyum ben
Senden sonsuz umutluyum ben
Demiyorum, karşılık ver sen!
Seni, seve seve öleceğim ben
Gül kokulu dudakların narından
Soğuk bir kış günü geldim kapına
Kapıyı çalacak takatim yok
Üşüyorum...
Haykırmak,
Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum
Bir şey düğümlendi boğazıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!