Karanlık çölün ayazında eser buzlu bir rüzgar,
Bilinmez gölgeler, soğuk kumlara yansır, yok olurlar.
Sisli dağlar, donmuş ruhların gizemini vurgular,
Yankılanır sesler ay ışığının ulaşabildiği her yere kadar.
Büyük ve görkemli bir ışık bozar çölün sessizliğini,
Güneş ışığındaki sıcaklık hep getirdiğidir sabahın.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta