Gönül içinde sevgiyle akar gider,
Sevgi güneşte eriyen kara benzer.
Sevdanın ardından insan bakar gider,
Umudu Kaf Dağındaki yara benzer.
Sevda gönül içinde kulu yandırır,
Fazla naz insanı aşktan usandırır.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta