Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Dokunamamak sana.acı veriyor bana.
Okşayamamak saclarını,tutamamak ellerini.
Göremesemde güldüğünü gözlerinin.veriyorsa acı
Seni severken acılarda çok güzel geliyor insana,gülüm.
Seninle acılarla gülmeyi öğrendim.
Acıtsada gülüşlerin bir yanımı.
Acıların sarar tüm yaralarımı.
Seni severken bile.acılarda güzel geliyor bana.
Oysa hiç aldırış etmiyorum tüm acılara.
İnadına inadına seviyorum seni.
Boğsada acılarım beni.
Seni severken tatlı oluyor tüm acılarım.
..karşılığı yanıbaşınızdayken sevmek herkesin harcı..oysa çıkarsız umarsız ve almadan vermek..gerçek sevgi bu olsa gerek ..ne dersiniz ..kutlarım sizi ve güçlü kaleminizi :)
tebrik ederim şiir beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta