Yar açtı perdeyi kendi eliyle
Baktım bayıldım baktıkça bayıldım
Dost sundu badeyi kendi eliyle
İçtim ayıldım içtikçe ayıldım
Nere tutsam yolum derde açıldı
Yar eliyle gözden perde açıldı
Gonca baktığım her yerde açıldı
Gördüm bayıldım gördükçe bayıldım
Hayber kalesinin sadık eriydim
Her işin faili güçlü biriydim
Hem vücut sahibi hemde diriydim
Öldüm ayıldım öldükçe ayıldım
Aldanma bu dünya hayal gölgelik
Hevesler şehvetler hepsi gündelik
İnsanı kurtarmaz kuru bilgelik
Bildim bayıldım bildikçe bayıldım
Bir beyaz sayfaydım geldim dünyaya
Dostun etrafında dolaştım yaya
Doksan dokuz esmayı saya saya
Sildim ayıldım sildikçe ayıldım
Ben düştükçe Yunus tutar elimden
Hacı Bektaş mani düzer dilimden
Ali oldum kimse bilmez halimden
Sustum bayıldım sustukça bayıldım
Daha önce işim gücüm yalandı
Yediğim aş dedemlerden kalandı
Ben yedikçe aklım fikrim bulandı
Kustum ayıldım kustukça ayıldım
Aşk Adem'i cennetlere doyurdu
Dert olmasa İhsan yatar uyurdu
Yüce Mevla Kuran'ında buyurdu
Sevdim Yayıldım sevdikçe yayıldım
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
• Bağlılık, zaaf ve tutkunluk demektir. Esirgemek, korumak, bağışlamak gibi diğer kavramlar alt basamağıdır. Kendini seven insan aslında Allahı sever, ama farkında değildir. Çünkü sevgi Tekdir.
• Sevginin üst basamağı da sevginin aşırısı yani aşktır. Aşk ise kendi varlığını onda yok etmedir.
• Sevginin üst basamağı olan Aşk insanın yaratılma nedenidir. Allahın insana olan düşkünlüğüdür.
• Tevhit dediğimiz birlik ise sevginin hatta aşkın kendisidir. Tevhit aşktan, aşk ise tevhitten ayrılamaz.
• Çocuk sevginin ve aşkın ürünü olmakla birlikte batın denilen mananın zahire dönüşmüş halidir.
• Çocuk tevhitten koparak geldiği için ayrı gayrı bilmez, sevgisinde sınır yoktur.
• Çocukla birlikte Allah insana gerçek emanet olan hakikati yani sevgiyi emanet eder.
• Çocuğun hayat kaynağı sevgidir.
• Büyüdükçe sevgisi de büyüyeceği yerde büyükler tarafından küçültülür.
• Sevginin yenemeyeceği hal ve durum yoktur.
• Aklı başına gelen çocuk veya insan her yerde sevgiyi, kendini; aslında Allahı arar.
• Gerçek sevgiyi bulamayan çocuk veya insan başka şeylerle avunur.
• Sevginin aslı insanın kendindedir, sevgide sıfır olan kendinden başlayarak her şeyi sevebilir.
• Sevgiyi kaybeden insan kendini de kaybeder, mecnunlaşır.
• Bütün kelimelerin kökünde sevgi vardır, manası sevgidir ve sevgi yatar.
• Sevginin adı, çeşidi, adı o kadar çoktur ki, Allahın tüm isimlerine eşdeğerdedir. Allahın ismi gibi sonsuzdur.
Sonunda bakarız ki; Sevgi, Allahın asıl adıdır.
Bizim de aradığımız sevgi değil midir? Sevgiyle Kalın.
TÜM YORUMLAR (4)