Gül yüzlüm, bu cevrin soldurdu beni
Kurudu pınarım, çöllere düştüm
Bilmem, bu aşığa kastın ne idi
Derde düçar ettin, dillere düştüm
Bağımda açmayan gülü neyleyim
Bir yarenlik etmez dili neyleyim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta