Sevda Hüzün Kokar Mı?

Bir yıldız kayarken gökyüzünde,
Gözlerini bana diktiğin an anladım,
Ellerin titriyordu,
Sanki parmak uçlarımız birbirine değse
İkimiz de eriyecektik.
Utangaç bir sevdaydı bizimkisi,
Her bakışta yanaklarımız kızarır,
Her dokunuşta kalbimiz ürperirdi.

İlk defa böylesine güzel sevildiğimi gördüm,
İlk defa şaşıra şaşıra sevdim.
Senin gözlerin nazar boncuklarıyla süslendi,
Aşkımıza değecek kötü gözlerden sakınmak için.
Sevdanı kollarımda taşırken,
İçimde büyüyen bir çocuk vardı,
Senin yanında kendimi ufacık hissettiğim,
Ama dünyaları avuçlarımda tuttuğum bir çocuk.

Biliyor musun,
Sevda gerçekten hüzün kokar mı?
Bazen gözlerinde biriken yağmurlar
Kalbime sessizce dökülürken,
Senin ağladığını görmek
Beni en derin boşluklara savuruyor.
Oysa,
Her şeyin en güzelini hak eden sendin.
Düşünsene, bir şiir oldun benim kalemimde,
Sen okuyunca can bulacak,
Ben yazınca yıldızlara ulaşacak.

Şimdi yine göğe bakmak isterdim seninle,
Birlikte dinlediğimiz o şiirin ezgisiyle
Yıldızları kollarımızda toplamak için.
Ve bir dua fısıldamak isterdim sessizce,
Aşkımıza nazar değmesin diye…