Sessizlik Şiiri - Yorumlar

Şimdiye kadar ben bu şiiri nasıl okumamışım hayret doğrusu.
Mesajlartınıza baktım hep ' Allah bir daha göstermesin' le işler Allah'a bırakılmış. Bilemiyorum ama bu mantıkla bizler daha çok DEPREM görürüz ve daha çok insanımız beton yığınları altında kurtulma ümidiyle ölür.Tedbir gerek..Peki ben tedbir aldım mı? Hayır...on katlı bir binada birde oğluma daire alıp içini süsledim.Çaresizliğimden bende işi Allah'a bırakıyorum. Allah tüm felaketlerden tüm ulusumuzu korusun....Amin.
Recep Uslu

Çok acı mevlam hiç kimseye böyle acılar yaşatmasın,
bende bir şiirle yorum yapmak istedim. Selam ve Hayır Dua ile

C..A..N…….P..A..Z..A..R..I…

On yedi ağustos sallandı her yer
Bütün binalar oldu yerle bir
Çok çabuk duyuldu o acı haber
Bu acıyı bir daha yaşatma ya rab

Analar babalar perişan oldu
Küçücük yavrular hep yetim kaldı
Bir anda Türkiye’m yasa boğuldu
Bu acıyı bir daha yaşatma ya rab

Yüce Mevla’m bize yaşattı acı
Toprağın altında kardeşle bacı
Çocuklar el açmış her an duacı
Bu acıyı bir daha yaşatma ya rab

Üç ilden birisi Adapazarı
Kepçeyle kazdılar bütün mezarı
O anda yaşandı bir can pazarı
Bu acıyı bir daha yaşatma ya rab

Muzaffer PARLAK
19.08.1999

Acı, acı çok acı ama unutuldu! Saygılarımla...

Beklerken sabahın seherinde
Susturun yürekleri..
Susun konuşmayın
GÖLCÜK yıkıntılar içinde
Sessimizi duyan yokmu....

ahhhh şule hanım bende gebzede yaşadım o büyük depremi ve sonrasında gölcükte yaşananlar o acının daha büyüğü...hala yüreğim tanıktır o sallantıya gözlerim tanıktır...acının belkide daha önce korkunun belkide daha önce böylesini hiç ama hiç yaşamamıştım ufak depremler hariç...o sesimi duyan yok mu kelimesi hala kulaklarımda çınlıyor...acı ve acı...rabbim bir daha yaşatmasın o acılar insanımıza..

'tsunami dalgası vurunca marmara'dan,
bir kızılca kıyamet pervazlandı karadan'...


böyle demiştim, hatırlattınız,

tekrar yaşadım şiirinizde o acıları

üzüldüm.

Allah saklasın felaketlerden...

17 Ağustos 1999 tarih
Körfez depremi
Yer yerinde oynadı
Analar ağladı, babalar ağladı
Kardeşler ağladı, çocuklar ağladı
Beton ağladı... Beton ağladı...

Bir daha insanlar ağlamasın diye
Betonlar ağladı...Betonlar ağladı..

İsmailoğlu Mustafa Yılmaz

Gecenin sessizliği,korkunç bir sarsıntıyla ölüme dönüştü Gölcükte,Sakarya'da.Zamanı geriye işleterek bana o karanlık günlere doğru hüzünlü bir yolculuk yaptırdınız.Allah ooumutsuzluk ve korku dolu günleri bir daha yaşatmasın.Tebrikler.
Bayram Ali Bayram

Ahhh diyorum .. yüreğim titredi.. gözüm acıdı...:::(( aklıma geldi.. en büyük acı....

sevgili şule hanım aynı acıları çektık aynı kaderi paylaştık gölcükte hislerimize tercüman olmuşsunuz bizleri anca bizim gibi çaresiz olanlar aynı acıyı paylaşanlar daha iyi anlar ALLAH bir daha kimseye bu acıları yaşatmasın...
kalemınıze merhametli yüreğinize sağlık..

Şöyle söyliyeyim...O depremde bir arkadaşım tüm ailesini kaybetti..bir günde, bir kaç saniye içinde. Biz Bodrumdaydık o zaman....ve Bodrum bir anda boşaldı...........pek çok kişiydi ailesini bir anda kaybeden.
ayşen GENCER