Sessizlik, boşluk demek değildir. Sessizlik, tüm seslerin yoğunlaşmasıdır. Öyle anlar vardır ki, içindeki her şey çığlık atar ve dışarıya tek bir damla bile sızmaz. İşte o damla, mutlak sessizliktir. Bir odanın köşesine çöktüğünde duyduğun, duvarların nefesi değil, kendi birikmişliğinin uğultusudur. Bırak tüm konuşmaları, tüm açıklamaları. Otur ve sadece dinle. O devasa, şekilsiz boşlukta yankılanan şey, ne geçmiş ne gelecek; sadece saf bir varoluştur. Sessizliğin formülü basittir: Konuşmaktan korktuğun her şeyi yut, sonra o yuttuklarınla nefes al.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta