Sessizliğe bir adım attım,
Kendi içine açılan kapılardan,
Gölgelerle sarılı, rüzgar usulca dokunurken,
Kayıp benliğime yürüdüm usulca.
Dalgalar kıpırdar düşüncelerimde,
Sessiz çığlıklar, suskun sorular,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta