Sessizce kayboldun gittin ansızın hayatımdan
Bir vedayı bile çok gördün şu kadına vefasız
Ne fırtınalar çıktı şu zavallı yüreğimde
Gittiğin o günden beri kıyametler kopuyor ben de
Dallarımı kırıp çiçeklerimi koparıp da gittin
Bir bıçak kadar keskin oldu ansızın gidişin
Yüreğim kanıyor kimseye anlatamıyorum
Söylesem tuz basar insanlar yarama biliyorum
Bir vedayı hoşçakalı çok gördün bana
Aşkın vadesini doldurmuşsun sen kendince
Beni nefessiz bırakıp gittiğine göre
Kendi ellerinle kör kuyuları atıp gittin öyle mi ?
Bir sevda şarkısıydık biz ikimiz seninle
Sevmeyi mi beceremedim ben seni acaba ?
Niçin hayatımı kıyamete çevirip de gittin
Bir hoşçakal bile demeden beni yasta bıraktın
Varlığınla canıma can olmuştun sen
Sesinle titreyen bir yüreğim vardı benim
Gülüşlerinle yakardın sen yüreğimi
Ne oldu da çekip gittin beni kimsesiz bıraktın
Söyle revamıydı şimdi bana bu yaptığın
Sen bana tüm benliğimi sirayet etmiştin
Yüreğimi parçalayıp içimde bir vaveyla bıraktın
Mukadderat deyip susmalımıyım şimdi ben
Sır olup kaybolup gittin hayatımdan sessizce
Kendime bakıp için için ağlıyorum şimdi ben
Gönlünde göremedim ben kadrimi kıymetimi
Gel buyur şimdi sen gör gönlümdeki kabrini
Kayıt Tarihi : 28.3.2025 16:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O?????????
TÜM YORUMLAR (1)