Bu ayrılığın son kerahatı,
"Duy beni duy" der gibi bir ses gelir tül nefesle...
Bir şafak vakti bir kitap okunur rahlede,
Kara geceler ezgisiyle...
Ben dinlerim gök gürültüsüyle, yağmur sesiyle,
Canım çekilir kırlangıç inlemesiyle,
Nefesim kesilir ölümün gül kokulu rayihasıyla...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebrikler... gönlünüze sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta