Belki de ölümü düşünmeyecek kadar diriyiz,
ama yaşamaya tutunacak kadar ışığımız söndü.
Geceler, içimizde unutulmuş bir tren garı gibi boş
kimse inmiyor, kimse binmiyor,
biz sadece bekliyoruz;
hangi hayalin geleceğini bilmeden,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta