Sessiz Uçurumlar Şiiri - Bülent Nefi

Sessiz uçurumlar alır beni düşlerimde
Belli belirsiz yarlarda uçarım geceleri
Sessiz bir hayal bu
Sessiz bir haykırış
Götürür beni uçsuz bucaksız hayallerin derinliğine
Açarım gün ışıyınca, bir kabus gibi içime çöken rüyadan
Gözlerimi... bedenim yorgun....
Dermansız, takatsiz kalan vücudum sereserpe yayılır
Yatağın baş köşesine
Yeni bir güne başlar köhne bedenim
Yeni sevdalara, yeni düşlere salınır
Bir dahaki hayal uçurumlarına kadar...