Sessiz Ol Şiiri - Suat Kayis

Gel otur yanıma.
Biraz dertleşelim seninle.
Önce ben anlatayım sana,
Sonra sen.
Eğer yetiyorsa yüreğin,
Sessizce otur dinle beni.

Sana..
En yalın,
En çıplak hayatımı anlatacağım son bir defa.
İnannn...
Anlamı beklemiyorum,
Sadece benden duymanı istiyorum.

Ben sana
En fırtınalı,
En rüzgarlı,
Alabora olmuş,
Sular altında kalmış,
Bir sandalla vurdum kıyına.
Mecbur değildim.
Kader beni sana savurdu işte.

Her Şeyi yok olmuş,
Kül olmuş,
Bir yangından kaçarken düştüm kalbine.
Belkide....
En çaresiz anımdı,
Şuan olduğu gibi.

Ben sende,
Ömrümün geri kalanında,
Yüreğim paramparça iken,
Bir parça mutluluğu,
Biraz da huzuru kovaladım.
Emin ol...
Yaşamak için çabalarken geldim sana.
Sormadan,
Dökmeden
Kırmadan,
Seni yargılamadan.

Biliyorum,
Yaram asla geçmeyecekti.
Bana Merhem ol,
Bedenime ilaç ol,
Acılarımı dindir diye sevmedim.
Yada.....
Seçmedim seni.

Temiz bir bez koy üstüne.
Zamanla görmezden gel.
Eğer kesip atabiliyorsan,
Al, senin olsun diye sevdim.

Öyle fırtınalar yaşadım ki...
Hayallerimin,
Yok olduğu,
Kaybolduğu,
Tükenmiş,
Bitmiş bedenimden,
Bunu bile bile
Tekrar sevebilmek için yaşadım.

Kalbimde ölmedi,
Belki ama....
Yanımda seninle uyandım.
Uyandığımda gözlerim ilk sana baktı. Tertemizdi,
Kirletilmemişdi,
Sana emanetti,
Olmadı....
Sende Beceremedin.

Kaç defa kırılırsan kırıl.
İlk kırılan yer hep acır yaaa...
Benim....
kırılacak bir yerim de kalmadı.
Acıdan,
Ağrıdan,
Geçecek bir hayatımda.

Sus...
Sessizce dinle ne olurr...
Bakma sen ağladığıma,
Onlar bile sahte artık.
Tanırım kendimi,
Rol yapıyor emin ol.

Bir çıkmaz sokak başındayım.
Artık gidecek yerimde yok,
Bir yolumda....
Geri dönmeliyim,
Yada.....
Biri yeni yollar yapana kadar,
Beklemeliyim.

Yürümüyor artık ayaklarım.
Zaten....
Gidecek,
Yürüyecek,
Bir derman da kalmadı bende.
Kendime değer verseydim,
Biraz sevseydim,
İnan....
Şuan bunu bile düşünmezdim.

Bir iki cümle daha söyleyip,
Susacağım artık.

Biliyorum..
Unutmam asla.
Aklımın bir köşesindekileri,
Birde.....
Kalbimdeki derin yaraları.

Geceleri uyuyamıyorum artık.
Uyanmak içinde,
Tek bir sebebim kaldı.
Gündüzleri uyumak istiyorum.
Gece uyuyamayan ben,
Gündüzleri nasıl uyusun.
Herkes yabancı,
Ev yabancı,
Odalar yabancı,
İçindeki yaşanmışlıklar yalancı.

Kısacası...
Koca bir yanlizlik içindeyim.
Otursam saatlerce anlatabilirim de,
Sen onu bile anlayamazsın.

Okadar doluyum ki...
Ne soluğum çıkıyor,
Ne sesim....
Artık dört duvar arasına,
Sıkışmış kalmışım.
Çığlık atsam da duyan yok.

Öyle işte,
Ne kadar olduysa,
O kadar bitti bende.

Şimdi vakit tan vakti.
Birazdan güneş doğar.
Bir yol bulurum,
Beni merak etme olur mu?
Daha öncede düştüm,
Kendim kalktım.
Kanayan yaralarımı kendim sardım.
Yine yaparım.
Sen düşünme,
Sensiz halimide görme.
Artık yokluğun da,
Varlığında sana daim olsun.

Giderken kapıyı kapatmayı unutma olur mu?

Birde....
Son bir isteğim var senden.
Kalbimin tüm odaları şimdi doldu.
Sessizce dinlermisin ?
Sadece sessiz ol..
Vakit sana yetmeyecek kadar az.
Ama.....
Benim için çoktan BİTTİN.....