Kimse bilmez, gürültüsüz yanar içimdeki ateş,
Söz söylemem, ama bakışım yollar çizer sessizce.
Rüzgâr gibi, ne estiğim belli ne durduğum,
Kırmam kimseyi — ama eğilmem de hiçbir güce.
Kalabalıklar geçer önümden, ben yerimde dururum,
Sükûnetim zırhımdır, içimde fırtına kururum.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta