Bugün mehtap var yıldızlar bir yanıp bir sönüyor
Ay gizemli kızıla bürünmüş çehreler dilek tut hadi sevgiden
Bu gece denizler kabaracak doğa kanununu konuşturuyor
Rüzgar hafiten eserken havada fırtına sadeliği oluyor
Hani diyor gözlerin nerde şu sıcacık saran ellerin
Kendimi kaybetsem üzülmezdim oysa kendimi kaybettiğim anda
Üzüleceğine üzülür bırakıp gidemezdim kalbini birde ruhu saran sevgini
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta