Sessiz bir Mola Şiiri - Mercan Demir

Sessiz Bir Mola

Rüzgâr sustu, dağlar dindi,
Kalbim şimdi en derinde.
Ne bir söz var, ne bir ses,
Huzur geldi gizliden, sessizce.

Gözlerimi kapattım, dünya yavaş,
Zaman eğildi, geçti başımdan.
Bir kuş gibi süzüldü içimde
Yorgunluğun solgun anımsı dalgan.

Toprak gibi sabırlı olsam,
Gökyüzü gibi engin…
Ruhumla konuştum bu sabah,
"Dinlen," dedim, "her şey vaktinde serin."

Bir yudum sessizlik içtim
Geceden, yıldızdan damla damla.
Hayat, bazen durmak demekmiş
Sadece bakmak — bir ağaca, bir an’a.

Mercan Demir
21.9.25