Bir defter bıraktın suskun sessiz bir hatıra
Senden kalan her iz satırlara tutunur hâlâ
Her sayfa çevrildiğinde gözüm ilişir adına
Kelimelerin gölgesinde büyür çocukluğumuz hâlâ
Ben mi kaybettim seni saklarken kendimce
Yoksa saklamak mıydı kaybetmenin en sessizce hali
Bilmiyorum defter duruyor olduğu yerde
Senin yokluğuna karşı duran son cümle gibi
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!