Bir düşünce çırpar kanadını,
zihnin karanlık ormanında.
Küçücük bir korku,
bir kıvılcım — sonra yangın.
Bir bakış, bir kelime,
ve içimizde evren yeniden doğar.
Her duygu, diğerine dokunur;
bir zincir gibi, bir yankı gibi.
Kaos — içimizdeki sessiz besteci.
Her kalp atışı, başka bir evrenin ritmi.
Bir an, dengeye inanırız;
sonra bir nefes,
ve her şey yeniden dağılır.
Kim bilebilir, hangi hatıra
hangi fırtınayı çağıracak içimizde?
Bir çocukluk sesi,
bir kayıp yüz,
bir gece uykusuzluğu…
Kelebek kanat çırpar — biz titreriz.
Bir gülüş, bir gözyaşı,
bir karar değiştirir geleceği.
Ve sonunda anlarız:
İçimizdeki kaos,
dışımızdaki evrenin yankısıdır.
Düzen ararken bulduğumuz şey,
sadece insan olmaktır.
Sinan Bayram
Kayıt Tarihi : 11.11.2025 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!