Sessiz avuçlar Şiiri - Sedat Yaşar 2

Sessiz Avuçlar

Gökyüzünde asılı bir yıldız var, o sen misin?
Başım seraplarla sarılı, yüreğim paramparça.
Kalbimin üstüne inen keskin bir acı — sen misin?
Üzgün bir peri ağlıyor ruhumda;
Başı eğik, asi ve gururlu.
Parlak mavi saçları var,
Elinde sevda bitkisi, yüreği yufka.
Dili esrarlı — o sen misin?

Gecelerim, solmuş yaprak gibi düştü geçmişe.
Her vakit gündüz, güneş var gözlerimde.
Aşkın delisi, kendimin serserisi oldum;
Hangi rüzgârı görsem, dalıp giderim.

Artık hayal yok, ben hayal oldum.
Artık yol yok, ben göğün içinde bir yansıma.

Suda gölgeni gördüm, aynı elbise üstünde,
Aynı tebessüm, aynı bakış,
Aynı kanatlar — Elara Perisi.

Bir garip özlemin bedeliyim.
Varlığında huzur, yokluğunda seni özlüyorum.
İçimde saklısın ama dokunamıyorum;
Dokunmak istesem, gözlerim dolar — ağlıyorum.

Uzak çöllere atsam yüreğimi, yakar ateşi.
Her yer kül, kavrulmuş yüreğimde isyan.
Suya atsam sesimi, yankı olur — patlar denizler.
Ancak sen susturursun onu sessiz avuçlarında.
Ben sadece sevdim... sen hiç duymadın.