Bütün sesler birikir buraya.
Ama siz,
Siz bilmezsiniz buraları.
Bilenle de
Nedendir bilmem,
Yok şu ara aram pek!
Seslerden,
Seslerden bahsedeyim;
Bütün kahkahalar,
Bütün hıçkırıklar,
İğne ile işlenir buraya.
Her pencere aynı manzaraya bakar sanki.
Bir arkadaş olur,
Olan sesler.
Ve asıl,
Olmayan sesler..
Olmayan sesler;
İki çatal,
İki kaşık sesi,
Tabağa sürünen çatalın tiz sesi bile yoktur.
Bir tak tak tak sesi duyulsa,
Herkes kapıya koşar sanki!
Bekleyen ve beklenen çoktur.
Biri hapşırsa,
Herkes huzurlu yaşa der sanki.
Huzurla yaşayan yoktur!
Bir nefes alış sesi duyulsa,
Herkes yaşama dönecek sanki!
O zaten hiç yok!
Kimse nefes almıyor.
Mesela;
Bir tebeşir sesi duyulsa,
Bütün kelimeler ayağa kalkacak!
Ama o da yok.
Sessiz.
Burası gerçekten çok sessiz.
Ses veriniz biriniz.
Kayıt Tarihi : 22.5.2019 04:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!