'O ses hayallerimi yıksa da, sesini duymanın hala ruhuma huzur verdiği denizkızına, denizimin kızına...'
Bir cümleyle vurdun geçmişi
Altında kaldı yıkıntıların
Şimdim, geleceğim
Tek hayalimdin tutunacak, tek sebebim
Delice özlemekti seni her dakikam
Her saatim
Ve sen
Benden bir kıta uzakta
Tek başına
Bir ayrılığa can verdin
Bir koku senden,
Dudağımda bir isim
Dokunuştan, sevişten öte bir sıcaklık
Şafağıma vuran tebessüm
Elimi tutan elin
Canımda candın, sana hayatım dedim
Seni seviyorum diye
Parmağıma kan oturtan yüzüğe yemin ettim
Ben değilim bu aynadaki,
Bu hırpani, bu yarı deli
Bir şey var, tedirgin eden
Gözlerimdeki ifadesizlik
Titreyen dudaklarım, sözcüklerden çekinir olmuş
Ve ruh yoksunluğu
Her çizgisine sinen yüzümün
Hani yazmıştın ya bana,
Tiksinmeyecektik çamurlanmış saflığımızdan
Birlikte yenecektik ya bu kırık hayalleri
Rüzgarla dans eden kıyılarını alıp gittin
Yolunu kaybetmiş martılara mezarım şimdi...
Kayıt Tarihi : 27.11.2006 22:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!