Kırıldı kolum kanadım yeni kaldı içinde
Yaşamakta tükenmiş ruhlar bedenler içinde
Küçücük çocuklar oynuyor molozlar içinde
Sessiz kalanlar kazdı mezarları bizim için de
Bir gün sessiz çığlıklarımızı duyarlar mı
Yürekleri sızlar da gözyaşları akar mı
Yoksa bizi unutup öylece yaşarlar mı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta