Ezelî bir kavganın içinden
birbirimize ulaşacak
taş gibi anlamlar sakladık.
Işığımız
bir duvarın çatlağından,
Sesimiz
bir annenin fısıltısından,
Gülüşümüz
bir çocuğun düşünden sızdı dünyaya.
Bir dilin kıyısında suskun yaşadık.
Cümlelerimize yas da karıştı, umut da.
Söylediklerimizden fazlaydı yutkunduklarımız.
Dağların doruğunda ses, gölgesinde yankıydık.
Birbirimizin varlığında
yalnız olmadığımızı anladık.
Şimdi buradayız:
küller içinde,
dimdik;
birlikte ve özgür.
Kayıt Tarihi : 13.9.2025 21:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!