Benliğimin en derin köklerin de
alazlanırdı ellerim
tutuşurdu gözlerim
gecenin kör kuyusu karanlığın da
ağıtlar yakardım
bitimsiz akşamların
süregenliğin de
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını