Kelimeler kelimeleri kovalıyordu.
Kelimeler anlamsızlaşıyor, çırpınıyordu.
Anılar kafiyerle boğuluyordu.
Nefes alıyordu her cümlede hüzün.
Yüzün gözlerimle çarpışıyordu.
Her sokakta,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta