Serzeniş Şiiri - Hasan Hüseyin Kaynak

Bir kuş kanadında götürmeli muştuyu
Bülbülün feryadındaki sonsuz sevdayı
İnlemeli yer,gök gönül ülkesini ateşe vermeli
Çöllerde elemler büyüten bir Mecnun olup seni bulmalı
Belki de yaratanına avuç açan İbrahim Ethem olmalı
Bırakmalı tahtı,saltanatı bir sevdaya tutulmalı
Deli akşamlarda karanlığın koynuna sığınmalı
Bir serzeniş tutturmalı ah ederek sevgiliye
Coşmalı bülbüller yine lale bahçelerinde
Her rüyada her düşte seni görmeli
Vazgeçmeli bütün sevdalardan yalnız sana koşmalı

Mavi geceler büyütmeli senin için
Sadece senin için koşturmalı atları dörtnala
Sabah erken saatlerde sınır boylarına dayanmalı
Kopmalı bir kıyamet; başlamalı dayanılmaz acı
Ve bir anlık seninle yol arkadaşlığı
İşte bitmez tükenmez mutluluk bu olmalı

Heyhat! Neredesiniz şimdi yüce ulularım?
Koşun gelin haydi,herkes burada olmalı!
El açıyor dağlar,taşlar boyun büküyor
Yol alıyor hayallerde düşlerde sana
Alemde bir münacat sesi yükseliyor göklere
Yoruluyor süvariler aman diliyor
Yollar kapanıyor,gökler yol vermiyor
Bir gök gürültüsü sonra bir fırtına
Süvariler at koşturuyor sınır boylarına
Bir serzeniş tutturuyor,el aman!
Gönüller kor,sensiz açmıyor gül-şen
Gönüllerde bir kıyamet kopuyor
Ve bu münacat burada son buluyor