Ne denizin mavisi tutar
Gözlerinin aksi derinliğini
Nede asi bir rüzgar
Savurur saçlarının telini
Okyanus ötesi kokar teninin kokusu
Batmasın hırçınlığınla
Aşk tutunacak bir dal gibidir
Kırıldığı zaman düşersin
Bakarsın seni kaldıracak kimseler yok
Öfkeyle bağırırsın keserim seni kökünden
Gözlerini alamadığın sürece
Aşk bakakalmaktır donmaktır öylece
Adını nefes koydum
Soyadını merhamet
Bu son mektubum anne
Ne olur birazcık sabret
Dağlasınlar gözlerimi
Bir kaç gün ağlarım
Bir aşkım olsun
Hiç yabancı gelmeyecek
Hatırından bir an beni silmeyecek
Bir andım olsun
Gözleri nurla bakan
Derdime derman olan
Ruhum çıktı bedenimden
Kayıplardayım sanki edepsizinden
Sahicimi bu aşk allahım
Korkuyorum geçmişimden
Kim sahip çıkacak bana
Karşı ki dağlar yücedir
Ferman eyledim hecedir
Bilmezler halımı nicedir
Ne eylesem ne söylesem
Fikrim incedir
Harab oldu bu beden
Ay güle küsmüş
Ağlarmış canım ağlarmış
Karadı kırık bir kuşa dönmüş
Yanarmış canım yanarmış
Yokmu bunun hal çaresi
Geçmez mi bu yürek yarası
Ay bana küsmüş balam
Söyle şimdi ne yapam
Sabırtaşım çatladı
Derdimi kimlere satam
Çok soğuk olur kışlar
Ay düşerken yıldızlara sarılır
Sen giderken benim gönlüm kırılır
Yağmurlar yağar üstüme
Güneşlerim saklanır
Üşürüm sen giderken
Gecelerim ayazlanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!