Kim okşar saçlarını
Kim sever gözlerini
Kim tutar ellerini
Yabancısın oralarda
Boynu bükük gezme sakın
Yanarımda sensizliğime yanarım
Durmazda gözlerim
Şerbet gibi kan ağlarım
Medet ummam kimseden
Tanrıma bel bağlarım
Yakarım bu aşkı
Düzeni bozuk bu dünyanın
Nere gitsem yalan dolan
Kime desem kimden bilsem
Gelde sabrım boynuma dolan
Neyim ki ben bir garip kul
Üzdün beni yarimi bul
Ne bir mektup vardı elimde
Nede bir kırgınlık yüreğimde
Tesellim olacak hiç birşeyim olmadı benim
Ben zaten yalnız biriydim
Halinden bıkmış yaşamaktan sıkılmış
Bu kaçıncı yalnızlığım
Bu kaçıncı sensiz yazım
Beter oldum sen gittiğinde
Heder oldum ben bittiğimde
Yalancı bahardın geldin geçtin
Yar seni seven kul böylemi olur
Böylemi olur
Boynu bükük perişan
Katlanır durur
Çare olmaz bu derde
Hançeri vurur
Yar özüne küsmüşsün sen
Acılara bürünmüşsün
Yüreğimde büyülüp küçülmüşsün
Yalandan kendini öldürmüşsün
Sonunda kaçıp gitsem çok çok uzaklara
Ve hayalinle yaşasam her gün her gece
Yitip gitsem kimsesiz uzak uzak nerelere
Ve nefesimi çeksem
Mis kokan çiçeklerden koklasam seni
Ya derin bir sevdanın içine düşsem
Ne sevdiğimi bil nede gittiğimi
Kafam karmakarışık olmuş
Kalanlar ne bulmuş ki yalvarıyorsun
Elimde tuttuğum kadehim bile sarhoş
Dudaklarımda sanki tadın kalmış ekşimsi mayhoş
Kokun aynı ben
Bu yalnızlık bu kadar koymasın bana
Sensiz içimde fırtına var
Dinmiyor hasretin bitmiyor özlemin
Ne kadar uzaksan söyle ben geleyim
Senin için denizleri dağları geçeyim
Avuç kadar kalbimi ellerine vereyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!