Sert Şiir Şiiri - Şubat Türkay

Bir dut gibi sarhoştum, balattaydım.

Akşam ağır ağır inmişti üzerime..

Son sigarımı aşırmıştı,

Bizim pangaltılı kevaşe..

Helal ettim.,ne de olsa vahşi severdi beni..

Dudaklarımı parçalardı öpünce..

Bu garip keşmekeşliğin içinde..

Hayat nefes tadında gelirdi

Bazen bizim İsmail reis gibi,

Denize işerken gidi verirdi..

Abilerimizden öğrenmiştik bitirim olmayı..

O zamanlar şehir bizim gibilere emanetti.

Hacı dayım beni altı yaşında camiye alıştırmaya çalışmıştı..

Ne yazık, bu meşakatli denemeler, başarısızlıkla sonuçlanmıştı..

Neden bilmem, hep düşenleri severim ben

Tokat yiyenler uzmanlık alanım..

Defolu sevdalarım var, bu yüzden..

Biraz sert şiirler yazarım..

Aşk ne kadar pis kokarsa

O kadar makbul..

Ne kadar kötü olursa

O kadar Kabul..