vur kendini yeni yollara hadi durma
sor bir daha kendini aynalara hadi durma
bu son yemin son haykırış
bu son söz son yalvarış
içini açıp baktım kalbimin
yaralı, garip bir serçe gibi
titremekte.
içini açıp baktım kalbimin
yorgun, umarsız bir saat gibi
tıkırdamakta,
bazen kendinizi yüksekten düşmüş gibi hisseder misiniz?
Bazen içinizden ağlamak gelip sustuğunuz olur mu?
Gözlerinizin aynaya bakmaktan korktuğu anda
yüzünüzü yalnızlığa çevirir misiniz bazen.
sanki yıldızlar kayıp giderken avuçlarınızdan
içinizden acele acele AŞK’ı tutup bırakmak istemediğiniz
Desem ki yalnız değilim aslında.
kısık bir sesle söylesem mesela ismini
içinde ki bütün sesli harfleri çıkartarak
desem ki seviyorum seni...
mesela, özledim yada özlemiştim desem hem de çok
bütün şiirleri senin için yazdığımı söylesem
her acı boyundan büyük dalga gibi
alır ya içine seni
nefessiz kalırsın biraz da su yutarsın ya
derin dalgalarda nefes almaya çalışmak
kaderin göğsüne deniz anası gibi yapışması
bütün bunların içinde başını dik tutabilmek
Sorulur mu hiç efkarın eş anlamlısı bana
uzandı iki el ayrılıklara
şimdi gözünü karartıp da kalanlara
bir çift sözüm var..
isterseniz bir parça koparıp kaçın yüreğimden
göz yaşların kuruyunca,
için yosun tutunca,
zaman melhem olunca,
UNUTURSUN.
elini kalbine koyunca,
için ılık ılık kanayınca,
yükün ağır, yalnızlığın yolculuğunu sırtlamışsın omuzuna,
gittiğin yollarda sevdiğin adamlar sağır
duymuyorlar, duymadılar sesini
attığın çığlıklar kırarken camları
onların, bunların, şunların
ruhları duvar gibi ağır,
geçmişe bakıp ağladığın gün beni anlayacaksın
yüreğinde buruk bir acı
dudakların çatlamış
kendini
kan kırmızı gözlerinden düşen
yaşları sayarken bulacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!